Gezonde spanning
Door: Femke de Vries
Blijf op de hoogte en volg Femke
10 Januari 2016 | Nederland, Doetinchem
“Twenty years from now you will be more disappointed by the things you didn’t do than by the ones you did do. So throw off the bowlines, sail away from the safe harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover.” – Mark Twain
Deze quote beschrijft iets wat ik de afgelopen dagen van enorm veel mensen heb gehoord. Een aantal mensen waren jaloers op het feit dat ik in Amerika ga studeren en sommigen verklaarden me voor gek. "VIER MAANDEN NOAR AMERIKA? WA MOT OW DOAR DAN?" -of zoiets-
De mensen die wel begrepen waarom ik deze kans met twee handen heb aangegrepen, waren vaak mensen die dit zelf ook hadden gedaan. Een aantal daarvan vertelden me dat ze na al die tijd nog elke maand even de foto's bekeken of terug dachten aan de prachtige reizen die ze hadden gemaakt in hun leven.
Ook doet deze quote me denken aan een jaar of drie geleden, toen ik de kans kreeg om een half jaar te studeren in Engeland. Vol enthousiasme stortte ik me op deze kans, maar op het laatste moment heb ik hem toch laten schieten. Ik vond mezelf te jong en durfde het nog niet helemaal aan. Naderhand had ik enorm spijt, omdat ik het niet had gedaan.
Ongeveer een jaar later kwam ik erachter dat ik nog een keer de kans zou krijgen. Ik zou dan 20 zijn, al een paar jaar op kamers hebben gewoond en er dus wel klaar voor zijn.
Toen deze kans kwam wist ik dat ik hem niet nog een keer wilde laten schieten.
Nou wil ik niet zeggen dat ik compleet zonder spanning me aan het voorbereiden ben op de minor in het buitenland. Dat zou ook niet bij me passen, want ik ben de meest chaotische stresskip die er rondloopt.
Maar een deel van mijn spanningen worden toch wel weggenomen door mijn P.A. en partner in crime tijdens deze reis: Jillian. Ondertussen weet ze wel weer hoe laat het is als ze van mij een paniek-appje in hoofdletters ontvangt. Dan is het weer zover, ik snap niet wat ik moet doen en Jillian komt to the rescue! Zo vullen we elkaar weer mooi aan. Alles wat ik niet snap, regelt Jill voor me en andersom. (Ja ja, het hotel en de trein boekingen heb ik toch echt zelf geregeld voor ons tweeën!)
Zo onderhand is alles al geregeld en dat mag ook wel! Want terwijl ik dit schrijf is het nog maar 6 nachtjes slapen totdat Jill en ik vertrekken naar Albany, New York.
Mijn laatste werkdag bij de SPAR (waar ze de hele kassa hadden versierd!) is ondertussen ook al geweest en ook de laatste keer het nachtleven van Doetinchem onveilig maken zit er weer op. De komende week ga ik lekker thuis chillen en mijn koffer inpakken. Vorige week ben ik vooral bezig geweest met leuke dingen doen, waardoor ik nou een rustig weekje heb gepland.
President Obama heb ik gelukkig al even ontmoet in Madame Tussauds. dat scheelt alweer een bezoekje aan het Witte Huis!
Ook heb ik Niels als verrassing een nachtje meegenomen naar Wassenaar voor zijn verjaardag. Wat is het toch leuk om iemand te verrassen met iets wat ze leuk vinden!
Voor nu ga ik lekker genieten van de laatste daagjes hier! Mijn volgende verslag zal geschreven worden terwijl ik me bevind in het mooiste land ter wereld: AMERIKA!
Deze quote beschrijft iets wat ik de afgelopen dagen van enorm veel mensen heb gehoord. Een aantal mensen waren jaloers op het feit dat ik in Amerika ga studeren en sommigen verklaarden me voor gek. "VIER MAANDEN NOAR AMERIKA? WA MOT OW DOAR DAN?" -of zoiets-
De mensen die wel begrepen waarom ik deze kans met twee handen heb aangegrepen, waren vaak mensen die dit zelf ook hadden gedaan. Een aantal daarvan vertelden me dat ze na al die tijd nog elke maand even de foto's bekeken of terug dachten aan de prachtige reizen die ze hadden gemaakt in hun leven.
Ook doet deze quote me denken aan een jaar of drie geleden, toen ik de kans kreeg om een half jaar te studeren in Engeland. Vol enthousiasme stortte ik me op deze kans, maar op het laatste moment heb ik hem toch laten schieten. Ik vond mezelf te jong en durfde het nog niet helemaal aan. Naderhand had ik enorm spijt, omdat ik het niet had gedaan.
Ongeveer een jaar later kwam ik erachter dat ik nog een keer de kans zou krijgen. Ik zou dan 20 zijn, al een paar jaar op kamers hebben gewoond en er dus wel klaar voor zijn.
Toen deze kans kwam wist ik dat ik hem niet nog een keer wilde laten schieten.
Nou wil ik niet zeggen dat ik compleet zonder spanning me aan het voorbereiden ben op de minor in het buitenland. Dat zou ook niet bij me passen, want ik ben de meest chaotische stresskip die er rondloopt.
Maar een deel van mijn spanningen worden toch wel weggenomen door mijn P.A. en partner in crime tijdens deze reis: Jillian. Ondertussen weet ze wel weer hoe laat het is als ze van mij een paniek-appje in hoofdletters ontvangt. Dan is het weer zover, ik snap niet wat ik moet doen en Jillian komt to the rescue! Zo vullen we elkaar weer mooi aan. Alles wat ik niet snap, regelt Jill voor me en andersom. (Ja ja, het hotel en de trein boekingen heb ik toch echt zelf geregeld voor ons tweeën!)
Zo onderhand is alles al geregeld en dat mag ook wel! Want terwijl ik dit schrijf is het nog maar 6 nachtjes slapen totdat Jill en ik vertrekken naar Albany, New York.
Mijn laatste werkdag bij de SPAR (waar ze de hele kassa hadden versierd!) is ondertussen ook al geweest en ook de laatste keer het nachtleven van Doetinchem onveilig maken zit er weer op. De komende week ga ik lekker thuis chillen en mijn koffer inpakken. Vorige week ben ik vooral bezig geweest met leuke dingen doen, waardoor ik nou een rustig weekje heb gepland.
President Obama heb ik gelukkig al even ontmoet in Madame Tussauds. dat scheelt alweer een bezoekje aan het Witte Huis!
Ook heb ik Niels als verrassing een nachtje meegenomen naar Wassenaar voor zijn verjaardag. Wat is het toch leuk om iemand te verrassen met iets wat ze leuk vinden!
Voor nu ga ik lekker genieten van de laatste daagjes hier! Mijn volgende verslag zal geschreven worden terwijl ik me bevind in het mooiste land ter wereld: AMERIKA!
-
10 Januari 2016 - 17:17
Crocojillian:
HEBBEN WE ER ZIN AN?!
Super trots op ons, en we gaan het daar ge-wel-dig hebben! En wat een kei ben je toch ook dat je dit met mij gaat doen en gewoon het hotel en trein hebt geregeld ;)
Nog een paar nachtjes slapen en dan mogen we eindelijk!
♥ -
10 Januari 2016 - 17:27
Wilma:
Rustig aan doen? Dat wordt vooral veel wandelen en praten over van alles en nog wat!
Maar jullie gaan het er vast en zeker geweldig hebben! -
10 Januari 2016 - 17:36
Shirley Van Dingstee:
Ja, Femke, het komt nu steeds dichterbij! Nog maar een kort weekje en jij en Jill gaan ons verlaten, snik, snik. Maar ik vind het zo leuk voor jullie! Veel succes met al die spullen die mee moeten in de koffer zien te krijgen...hier liggen overal stapeltjes dingen die mee moeten. Doe nog maar even extra lief tegen mama en papa nu het nog kan hè. :-) Groetjes! -
10 Januari 2016 - 20:04
Tineke :
Heel veel succes en plezier met je nieuwe uitdaging! -
10 Januari 2016 - 20:16
Gillian:
Heel veel plezier Femke en geniet!! -
10 Januari 2016 - 23:28
Wendie:
Jaaa bijna is het dan zover ,telkens pest ik je ermee dat ik nu heerlijk rust ga krijgen,maar je weet dat het een geintje is...nou ja ....
Lieve Fem;heel veel (leer)plezier in het verre Amerika een heerlijk avontuur GENIET.
Je zit in mijn hart girl en dat lukt niet iedereen -
11 Januari 2016 - 19:44
Nienke Kok:
SUPER VET!!!
Ik behoor tot de categorie personen "mensen die jaloers zijn".... Maar dat weet je ondertussen wel ;-)
Geniet!!!!!!!!! En dan niet pas als je weer thuis bent... Ik ga zeker al je verhalen lezen en we passen ondertussen wel een beetje op Niels :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
