Never a dull moment
Blijf op de hoogte en volg Femke
17 Januari 2016 | Verenigde Staten, Poughkeepsie
Wat kan er nou verkeerd gaan als twee meisjes met een overstap naar Newark vliegen?
Van alle dingen die je je kan bedenken gingen er bij ons maar twee dingen fout (always look on the bright side). We hebben bijna onze overstap gemist en eenmaal in the USA aangekomen bleek dat onze koffers de overstap helemaal niet hebben gehaald.. Positive thinking: reden voor een uitstapje naar de mall!
En wat een plek is dat toch. De natuurlijke habitat van de obese Amerikanen in de food court en als je een medium cola neemt voelt het alsof je een emmer in je hand hebt. Bigger is better is het motto en dat is overduidelijk te zien!
Aangezien we geen pyjama hadden -want die zit in de koffer- hebben we de meest fluffy en warme pyjama uitgezocht en konden we toch lekker warm ons kingsize bed in 's avonds. (Waar we om half 9 al lagen te pitten!)
Om 8 uur ging de wekker, maar om 6 uur waren we al klaarwakker, fijn zo'n jetlag! Om onze tijd nuttig te besteden zijn we achter onze koffers aangegaan. Na voor mijn gevoel uren te hebben gebeld met een zeer vriendelijke, maar gebrekkig Engels sprekende werknemer van United Airlines, dacht hij onze koffers gevonden te hebben in Barcelona. Ik geef ze groot gelijk, want daar is het een stuk warmer dan hier! Hopelijk hebben we vanavond of morgenochtend onze spullen en kan het avontuur dan echt beginnen!
Na het geregel gingen we door naar het ontbijt. Bij het maken van onze wafels, waarvan de eerste al mislukte, kregen we hulp van een Amerikaanse dame. Zij, en alle andere Amerikanen van boven de 25 zijn allemaal zo leuk en aardig! Ze willen je allemaal helpen en zijn supervrolijk, in tegenstelling tot de jongeren die in winkels werken. Wat een attitudes! Een glimlach kan er niet vanaf en je moet jezelf maar een fijne avond wensen, anders komt het er niet van.
Terwijl ik dit typ rijden we het prachtige Poughkeepsie in met de trein en zien we de Hudson River naast ons vredig zijn ding doen. Het is zo gaaf om hier te zijn als "inwoner"! Nog een uurtje en we arriveren in onze hometown: Albany!
Het motto van de reis is nu al: "Never a dull moment with Jill and Fem." En dat hebben we even waargemaakt. Jammer, maar we hebben zo in ieder geval iets te melden zodat jullie je niet hoeven vervelen op de zondagavond! Geen dank!
Van alle dingen die je je kan bedenken gingen er bij ons maar twee dingen fout (always look on the bright side). We hebben bijna onze overstap gemist en eenmaal in the USA aangekomen bleek dat onze koffers de overstap helemaal niet hebben gehaald.. Positive thinking: reden voor een uitstapje naar de mall!
En wat een plek is dat toch. De natuurlijke habitat van de obese Amerikanen in de food court en als je een medium cola neemt voelt het alsof je een emmer in je hand hebt. Bigger is better is het motto en dat is overduidelijk te zien!
Aangezien we geen pyjama hadden -want die zit in de koffer- hebben we de meest fluffy en warme pyjama uitgezocht en konden we toch lekker warm ons kingsize bed in 's avonds. (Waar we om half 9 al lagen te pitten!)
Om 8 uur ging de wekker, maar om 6 uur waren we al klaarwakker, fijn zo'n jetlag! Om onze tijd nuttig te besteden zijn we achter onze koffers aangegaan. Na voor mijn gevoel uren te hebben gebeld met een zeer vriendelijke, maar gebrekkig Engels sprekende werknemer van United Airlines, dacht hij onze koffers gevonden te hebben in Barcelona. Ik geef ze groot gelijk, want daar is het een stuk warmer dan hier! Hopelijk hebben we vanavond of morgenochtend onze spullen en kan het avontuur dan echt beginnen!
Na het geregel gingen we door naar het ontbijt. Bij het maken van onze wafels, waarvan de eerste al mislukte, kregen we hulp van een Amerikaanse dame. Zij, en alle andere Amerikanen van boven de 25 zijn allemaal zo leuk en aardig! Ze willen je allemaal helpen en zijn supervrolijk, in tegenstelling tot de jongeren die in winkels werken. Wat een attitudes! Een glimlach kan er niet vanaf en je moet jezelf maar een fijne avond wensen, anders komt het er niet van.
Terwijl ik dit typ rijden we het prachtige Poughkeepsie in met de trein en zien we de Hudson River naast ons vredig zijn ding doen. Het is zo gaaf om hier te zijn als "inwoner"! Nog een uurtje en we arriveren in onze hometown: Albany!
Het motto van de reis is nu al: "Never a dull moment with Jill and Fem." En dat hebben we even waargemaakt. Jammer, maar we hebben zo in ieder geval iets te melden zodat jullie je niet hoeven vervelen op de zondagavond! Geen dank!
-
17 Januari 2016 - 19:33
Niels:
Aah de koffers komen vast weer terug! Nu lekker naar jullie kamer en maak je niet te druk! Veel plezier! Xx -
19 Januari 2016 - 11:24
Wilma Kok:
Haha, de eerste aankopen zijn al gedaan; een pyama!! Had ik niet achter je gezocht Femke :)
Enjoy!! -
19 Januari 2016 - 11:34
Wilma Kok:
Zo, heb me zojuist aangemeld voor volgen van je blogs en de vorige ff teruggelezen. Leuk!!
-
19 Januari 2016 - 11:35
Wilma Kok:
Jaa...we willen natuurlijk wél op de hoogte blijven en niks missen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
